Nasiona Dąb szypułkowy Quercus robur szt.3 PWxx173

Nasiona Dąb szypułkowy

Quercus robur

    Dąb szypułkowy jest potężnym drzewem osiągającym do 35-40 m wysokości. Tworzy najczęściej domieszkę w lasach mieszanych lub występuje samodzielnie, tworząc tzw. dąbrowy. Jest gatunkiem światłolubnym, rośnie na glebach żyznych i wilgotnych, tzw. grądach.
    Dąb szypułkowy występuje na terenie większości Europy – wyjątkiem jest północna Skandynawia i część północnej Szkocji. Rośnie również na Kaukazie oraz w Azji Zachodniej - w Gruzji, Armenii, Azerbejdżanie, Turcji oraz Iranie. W Polsce jest powszechny, występuje na terenie całego kraju z wyjątkiem Tatr i Podhala gdzie nie jest spotykany naturalnie. Dosięga jedynie do 600 m n.p.m., jest gatunkiem nizinnym. Poza Polską najwyżej spotykany na wysokości 1300 m n.p.m. Dąb występuje w różnych zespołach fitosocjologicznych. Może występować samodzielnie tworząc dąbrowy lub w lasach mieszanych tworząc grądy wraz z grabem czy bory mieszane z sosną.
   Dąb szypułkowy jest drzewem osiągającym okazałe rozmiary. Może dorastać nawet do 50 m ale średnio jest to 35-40 m przy pierśnicy 1,5-2 m. W Puszczy Białowieskiej występują osobniki o pierśnicy do 3 m oraz wysokości 43 m. W Skandynawii jest uważany za najwyższe drzewo. Kształt korony jest uzależniony od otoczenia drzewa ale zawsze jest ona szeroka i mocno rozgałęziona. Osobniki rosnące w pojedynkę, mające więcej przestrzeni, przybierają kształt stożka o szerokiej i nisko osadzonej podstawie. W drzewostanie natomiast korona jest osadzona wyżej na pniu i przybiera kształt cylindryczny lub owalny. Średnica pnia dochodzi do 2-3 metrów. U drzew rosnących w zadrzewieniu konary są wysoko osadzone a u osobników samotnych są one grube, rozłożyste i nisko osadzone. Pień początkowo jest pokryty szarą, gładką korą ale z wiekiem kora ciemnieje i pojawiają się głębokie spękania. Liście dębu są podłużne, szersze u szczytu. Osiągają długość od 5 do 18 cm i szerokości 2,5-12 cm. Posiadają po 4-7 nieregularnych, zaokrąglonych klap. U nasady mają kształt sercowaty i zaopatrzone są w krótkie ogonki nieprzekraczające 7 mm. Blaszka liścia jest skórzasta i naga. Liście na gałęzi ułożone są skrętolegle. Podobnie jak u buków i grabów fragment liścia usycha i pozostaje na roślinie przez całą zimę aż do wiosny. Pąki są krótkie o kształcie owalnym, w przekroju pięciokątne. Pąk szczytowy zazwyczaj jest otoczony bocznymi co tworzy pozorny okółek. Pąki są brązowo-czarne natomiast szczytowy odróżnia się barwą pomarańczowo-brązową. Kwiaty są rozdzielnopłciowe i wiatropylne. Żeńskie kwiaty są niepozorne, zebrane w kwiatostany na długich szypułkach po 2-5 sztuk. Kwiaty męskie są bardziej okazałe. Przybierają formę luźnych, zwisających kotków o długości od 2 do 6 cm. Mają kolor od żółtego po jasnozielony a z czasem pomarańczowieją. Owoce stanowią orzechy które powszechnie nazywane są żołędziami. Mają one długość od 1,5 do 3,5 cm oraz szerokość od 1,5 do 2 cm. Mogą przybierać kształt od owalnego do bardziej podłużnego. Żołędzie są gładkie a ich barwa jest z początku zielona a w trakcie dojrzewania zmienia się na brązową i pojawiają się charakterystyczne paski. Owoc osadzony jest w kupuli (tzw. czapeczce) która pokrywa jedną trzecią jego długości. Kupula jest zielona i oddziela się od żołędzia w trakcie jego ostatecznego wykształcenia.
    Występuje w klimacie kontynentalnym oraz morskim. Jest dosyć odporny na niskie temperatury ale mogą mu szkodzić późne przymrozki. Często jest spotykany przy ciekach wodnych oraz na rozlewiskach w okolicy dużych rzek ponieważ dobrze znosi okresowe zalewanie. Może rosnąć na wilgotnych piaskach ale przybiera wtedy karłowaty i krzywy pokrój. Najlepsze podłoże dla dębu to świeże, żyzne gleby bogate w związki organiczne i mineralne. Będzie rósł na podłożu gliniastym, mulastym, piaszczystym oraz torfowym. Najlepiej o obojętnym odczynie kwasowości. Dąb szypułkowy jest gatunkiem światłolubnym, tylko w pierwszych latach wzrostu dobrze znosi zacienienie. Jako dorosły osobnik akceptuje zacienienie boczne ale z górnym już sobie nie radzi.Wegetacja dębu szypułkowego trwa minimum 130-140 dni. Kwitnienie, w zależności od warunków, odbywa się pod koniec kwietnia lub w maju i zachodzi jednocześnie z rozwojem liści. Zapłodnienie kwiatów odbywa się wiatropylnie. Dęby szypułkowe zaczynają owocować w zależności od otaczających warunków. Drzewa rosnące pojedynczo rozpoczynają owocowanie pomiędzy 40 a 50 rokiem życia natomiast przy gęstym zadrzewieniu owocowanie się opóźnia i zaczyna się w wieku 60-80 lat. Owoce czyli żołędzie dojrzewają we wrześniu i w październiku po czym od razu opadają. Lata nasienne dębu mają miejsce do 4-6 lat.
   Dąb szypułkowy ma drewno bardzo wytrzymałe, twarde i trwałe. Charakteryzuje się dobrymi właściwościami technicznymi, jest ciężkie a jednocześnie łupliwe. Z tych względów jest cenionym surowcem w przemyśle drzewnym – wykorzystywany jest do wyrobu mebli, klepki posadzkowej, oklein itp. Kora dębu zawiera sporo garbników więc drzewo to jest hodowane na cele przemysłu garbarskiego. Również dzięki obecności garbników powstaje tzw. czarny dąb. Drewno znajdujące się długo pod wodą czernieje i twardnieje pod wpływem reakcji garbników z solami żelaza rozpuszczonymi w wodzie. Żołędzie dębowe stanowią istotny pokarm wielu leśnych zwierząt. Żywią się nimi zarówno ssaki – dziki, żołędnice czy koszatki, jak i ptaki – sójki, grubodzioby czy głuszce. Gatunek ten ma również zastosowanie w zielarstwie ponieważ kora ma m.in. właściwości przeciwzapalne, bakteriobójcze, ściągające oraz przeciwbiegunkowe. Jest też stosowany jako roślina ozdobna przy osadzaniu parków czy osiedli a ze względu na swoje okazałe rozmiary i długowieczność od zawsze miał znaczenie w symbolice a niegdyś też w kultach religijnych. Starsze osobniki często zostają uznane za pomniki przyrody.
  

   Opakowanie zawiera 3 szt. nasion

DODATKOWE WIADOMOŚCI

 

• Quercus robur – łac. quercus „dąb”; łac. robur „drewno dębu”, ale także „siła, moc” (nawiązanie do rozmiarów i kształtu drzewa); nazwa znana od czasów starożytnych.
• Ponieważ dąb ten żyje ponad 1000 lat, jest uznawany za symbol siły, długowieczności i mocy.
• Dawno temu stare dęby czczono jako bóstwa - wierzono, że mają magiczną moc. Orzechy dębu szypułkowego, zwane żołędziami, stanowią cenny pokarm dla wielu ssaków i ptaków. Osadzone są na długiej szypule, stad nazwa gatunku.
• Dąb dostarcza najcenniejszego drewna w naszych lasach. Jest ono najbardziej cenione ze względu na twardość i trwałość. Wykorzystuje się je w budownictwie i stolarstwie. Ze względu na dużą zawartość garbników, chroniących drewno przez zgnilizną, może długo leżeć w wodzie.
• W odróżnieniu od dębu bezszypułkowego krótki, często sękaty pień dębu szypułkowego rozdziela się nisko nad ziemią na liczne grube konary.
• Dąb szypułkowy po kilkusetletnim leżeniu w wodzie, na skutek reakcji garbników zawartych w drewnie z solami żelaza, czernieje, zachowując przy tym swoje właściwości mechaniczne. Jest to tzw. czarny dąb („polski heban”).

DLACZEGO WARTO KUPIĆ U NAS