Nasiona Serdecznik pospolity leonurus szt.3 PWxx133

Nasiona Serdecznik pospolity

Leonurus cardiaca

    Serdecznik pospolity to roślina wieloletnia z rodziny jasnowatych, dorastająca do 1500 cm, o krótkim poziomym kłączu, z którego wyrastają wzniesione łodyg. Są one rozgałęzione, szorstko owłosione, czterokanciaste, bruzdowate, niekiedy nabiegłe czerwono-fioletowo, w środku puste. Ząbkowane liście z długim ogonkiem, ułożone naprzeciwlegle, pokrywają szare włosi, z wierzchu ciemnozielone, pod spodem jaśniejsze. Kwitnie od czerwca do września. Dwuwargowe, grzbieciste kwiaty koloru różowego tworzą gęste nibyokółki w górnej części łodygi i jej rozgałęzień. Owocem jest poczwórna rozłupina, złożona z czterech niełupek. Serdecznik pospolity ma nieprzyjemny zapach. Zawiera alkaloidy, glikozydy bufadienolidowe, garbniki, cholinę, glikozydy irydoidowe, trójterpeny, flawonoidy, związki dwuterpenowe (marubinę), kwasy organiczne, sitosterol, olejek eteryczny, antocyjany, sole mineralne. Jest rośliną miododajną. Pozyskuje się ją ze stanów naturalnych oraz upraw.
    Serdecznik potrzebuje stanowiska słonecznego oraz żyznej, przepuszczalnej, średnio związanej gleby, bogatej w próchnice i w wapń, ciepłej i dosyć wilgotnej. Rozmnaża się ją z nasion, wysiewanych bezpośrednio do gruntu od sierpnia do września lub w połowie kwietnia, w rzędach co 40-50 cm na głębokość ok. 2 cm. Wschodzi po 10-12 dniach. Zapylana jest głównie przez trzmiele.
    W początkowym okresie kwitnienia ścinamy dolne liście oraz pędy na wysokości 25 cm nad ziemią. Zbieramy rośliny zdrowe, bez plam i zdrewniałych części łodygi. Suszymy w zacienionym i przewiewnym miejscu w temperaturze otoczenia lub w suszarni w temp. do 35ºC. Ususzoną roślinę trzymamy w suchym i ciemnym miejscu, w zamkniętym opakowaniu.
 

Opakowanie zawiera 3 szt. nasion

 

DODATKOWE WIADOMOŚCI

 

• W Polsce, Serdecznik najczęściej można spotkać na terenach nizinnych. Dziko rośnie na przydrożach, rumowiskach i suchych pastwiskach, zwłaszcza na stanowiskach słonecznych i bogatych w wapń. Roślina ma różowo-fioletowe kwiaty wyrastające z kątów górnych liści. Kwitnie od czerwca do sierpnia. Wydziela dość silny, nieprzyjemny zapach.
• W serdeczniku znajdują liczne związki m.in.: glikozydy bufadienolidowe (bufadienolidy zaliczane są do glikozydów nasercowych), cholina garbniki alkaloidy (stachydryna), związek aminowy (pochodna guanidyny), leonuryna, saponiny, flawonoidy, olejek eteryczny, antocyjany, związki irydoidowe, sole mineralne (wapnia, potasu, krzemu), kwasy organiczne, trójterpeny, żywice. To one sprawiają, że ziele posiada liczne właściwości lecznicze. Jest składnikiem mieszanek sercowych, uspokajających i moczopędnych. Dość często jest łączony z kozłkiem lekarskim i głogiem w mieszankach wzmacniających napięcie mięśnia sercowego i obniżających ciśnienie krwi.
• Jest tez uznawany za środek przeciwastmatyczny. Uważa się, że ma również właściwości przeciwbakteryjne, przeciwgrzybicze i przeciwzapalne. Ponadto jest rośliną miododajną.
• Surowcem wykorzystywanym w lecznictwie jest ziele serdecznika (z łac. Herba Leonuri cardiacae). Zazwyczaj są to ulistnione pędy wraz z kwiatami, które ścina się pod koniec kwitnienia i suszy w przewiewnym i zacienionym miejscu. Temperatura suszenia nie powinna przekroczyć 35 st. C.
• Ziele serdecznika stosowane jest przy schorzeniach sercowo-naczyniowych, w tym rekomendowane jest w łagodnej tachykardii jako lek kardiotoniczny. Zwiększa przepływ krwi do serca, wzmacnia napięcie i łagodzi zaburzenia pracy mięśnia sercowego oraz obniża częstotliwość pulsu. Serdecznik pospolity wykazuje działanie hipotensyjne, czyli obniża ciśnienie tętnicze krwi. Zalecany jest osobom osłabionym, szybko się męczącym, zmagającym się z bólami serca i miażdżycą. Stosuje się go przy nerwicach sercowo-naczyniowych, we wczesnych stadiach chorób nadciśnieniowych oraz w lekkich przypadkach dusznicy bolesnej i w chorobie Basedowa. Serdecznik zalecany jest także przy migrenach i depresjach, ponieważ posiada właściwości uspokajające. Działa na centralny i wegetatywny układ nerwowy. Reguluje prace serca podczas stresu. Często jest też polecany do zwalczania zespołu napięcia przedmiesiączkowego oraz łagodzenia objawów menopauzy, takich jak bezsenność, lęk, skłonność do płaczu, nerwowość, duszność oraz ból i zawroty głowy. Ziele pobudza tworzenie soków trawiennych, dlatego zalecany jest przy zaburzeniach pracy ze strony przewodu pokarmowego. Ma także słabe właściwości moczopędne i wiatropędne oraz przeciwskurczowe, co jest wykorzystywane przez zielarzy do łagodzenia bólu brzucha, wzdęć, zaparć, biegunek. Może być stosowany również do łagodzenia bolesnych miesiączek. Serdecznik pospolity jest też polecany do łagodzenia wielu schorzeń układu oddechowego. Może być pomocny przy nieżycie oskrzeli i astmie, uporczywym kaszlu, bólu w klatce piersiowej oraz zaburzeniach oddychania pojawiających się podczas napadów histerii i w stanach rozstroju nerwowego.
• Serdecznik można stosować w postaci okładów (sparzone wrzątkiem liście) na obolała piersi u kobiet karmiących. Przyrządzony z rośliny wywar można wykorzystywać do przemywania ran, oparzeń, skaleczeń, podrażnień skóry, ponieważ ma działanie ściągające. Wywar dodany do kąpieli pomoże się odprężyć, wypocząć oraz złagodzi wszelkie stany zapalne skóry.
• Spożycie więcej niż 3 g sproszkowanego ekstraktu z serdecznika pospolitego w jednorazowej dawce może się zakończyć biegunką, bólem głowy, krwawieniem z macicy lub podrażnieniem (stanem zapalnym) żołądka.
• Z ziela można przygotować napar lub nalewkę. Jeżeli chcemy zażywać serdecznik doustnie należy 2 łyżeczki suchych liści zalać 250 ml wody, doprowadzić do wrzenia i gotować na małym ogniu przez ok. 5 minut. Miksturę trzeba ostudzić, przecedzić i spożywać po łyżce stołowej 3-5 razy dziennie, przed jedzeniem. Aby przygotować nalewkę na spirytusie trzeba 2 łyżeczki suchego i rozdrobnionego ziela zalać 50 ml wódki. Miksturę odstawia się na 7-10 dni do naciągnięcia, przecedza i spożywa 30-40 kropli, 3-4 razy dziennie, przed jedzeniem.

DLACZEGO WARTO KUPIĆ U NAS